نگهدارنده مواد غذایی چیست؟
این ترکیبات عموما موادی هستند که با توجه به خواص منحصر به فردی که دارند می توانند از رشد میکروب ها و میکروارگانیسم هایی که برای سلامتی مضر هستند جلوگیری به عمل آورند. با این حال هر نگهدارنده برای برخی از محصولات غذایی استفاده می شود. این مواد برای مبارزه با فساد ناشی از باکتری ها، کپک ها، قارچ ها و مخمرها به غذا اضافه می شوند. نگهدارنده ها می توانند غذا را برای مدت طولانی تری تازه نگه دارند و عمر مفید آن را افزایش دهند. این مواد برای کند کردن یا جلوگیری از تغییرات رنگ، طعم یا بافت و به تاخیر انداختن ترشی و خرابی محصولات نیز استفاده می شوند.
چرا برخی خوراکی ها مواد نگهدارنده دارند؟
همانطور که گفته شد، این مواد به غذا اضافه می‌شوند تا از رشد میکروارگانیسم‌ها مانند کپک‌ها، مخمرها و باکتری‌های موجود در غذا جلوگیری یا کند می‌کنند. نگهدارنده ها می توانند فرآیند تخمیر، اسیدی شدن یا سایر خراب شدن مواد غذایی را مهار یا متوقف کنند. افزودن این مواد به تولیدکنندگان مواد غذایی اجازه می‌دهد، بدون اینکه ایمنی یا کیفیت مواد غذایی کاسته شود، غذاها را در سراسر کشور و جهان توزیع کنند . دو عامل مهمی که باعث خراب شدن سریع غذاها می شوند، میکروب ها و اکسیداسیون هستند.
میکروارگانیسم ها: میکروارگانیسم ها از مواد مغذی غذا تغذیه می کنند و در صورت مصرف می توانند آسیب جدی به انسان وارد کنند. بدون مواد نگهدارنده، باکتری هایی مانند لیستریا و بوتولیسم می توانند به غذاها هجوم بیاورند و در صورت مصرف توسط انسان، باعث بیماری شدید در افزاد شوند.
اکسیداسیون: اکسیداسیون، که اصطلاحی برای انواع خاصی از واکنش‌های شیمیایی است، می‌تواند با ایجاد یک تغییر شیمیایی نامطلوب بر ایمنی و طعم غذا تأثیر بگذارد. اکسید شدن محصولات می‌تواند باعث فاسد شدن چربی‌ها ، قهوه‌ای شدن سبزیجات و میوه‌هایی مانند سیب‌زمینی بریده شده و سیب شود.بنابراین آنتی اکسیدان ها نیز به غذا اضافه می شوند تا از فاسد شدن یا تغییر رنگ غذا محافظت کنند. آنتی‌اکسیدان‌ها می‌توانند باعث تأخیر یا جلوگیری از خراب شدن غذا در اثر اکسیداسیون شوند.
