شیرین کننده مصنوعی چیست | شیرین کننده مصنوعی از کجا بخریم؟

شیرین کننده مصنوعی چیست و آیا برای دیابت مفید است؟  sweetener چیست ؟ آیا این مواد رژیمی هستند؟ مصرف انواع آن چه مضراتی در پی دارد؟ انواع طبیعی آن کدام است؟ در ادامه به این سوال ها بیشتر میپردازیم. همچنین برای خرید شیرین کننده های مصنوعی می توانید با کارشناسان مربوطه تماس بگیرید.

 

انواع شیرین کننده ها

یکی از مفیدترین روش های تقسیم بندی این مواد، بررسی مواردی است که دارای ارزش غذایی هستند ، یعنی شیرین کننده های مغذی و آنهایی که ارزش غذایی ندارند ، یعنی انواع غیر مغذی یا کم کالری.

شیرین کننده طبیعی (مغذی)

مغذی انواع مختلفی دارد اما همه آنها حاوی کربوهیدرات هستند و سبب تأمین کالری می شوند. آنها معمولا به عنوان “قند” یا “قند اضافی” شناخته می شوند ، اما در لیست مواد تشکیل دهنده ی مواد غذایی با نام های زیر ظاهر می شوند:

گلوکز
فروکتوز
ساکارز
مالتوز
عسل و شربت و…

انواع شیرین کننده مصنوعی (پلی ال)

توجه نمایید که این مواد هم به صورت طبیعی و هم سنتزی یافت می شوند اما عموما در انواع مصنوعی در بازار تولید و عرضه می گردند. نمونه ای از این مواد عبارتند از:

• ساخارین (E954)
• اریتریتول  (E968)
• ایزومالت
• مالتیتول
• مانیتول
• آسپارتام (در جولای سال 2023 این ماده جز مواد محتمل بر سرطان شناخته شد) (E951)
• آسه سولفام پتاسیم (E950)
• سوربیتول (E420)
• زایلیتول (E967)
• خرید سوکرالوز
• و…

این نکته قابل ذکر است که مصرف این ترکیبات توسط سازمان غذا و داروی آمریکا در غلظت های مجاز، ایمن شناخته شده است. پلی اول ها حاوی کربوهیدرات و کالری هستند ، اما کالری کمتری دارند و تاثیر آن ها بر میزان قند خون نسبت به ساکارز (قند) کمتر است.

سازمان‌های بهداشتی دولتی بر موادی که تولیدکنندگان محصول به غذا اضافه می‌کنند نظارت می‌کنند. این آژانس‌ها مواد تشکیل دهنده مانند جایگزین‌های شکر را قبل از اینکه غذاها یا نوشیدنی‌های حاوی آن‌ها به فروش برسند، بررسی می‌کنند. در ایالات متحده، سازمان غذا و دارو (FDA) اجازه می دهد تا از جایگزین های قند زیر استفاده شود:

آسه سولفام پتاسیم (Sweet One، Sunett).
Advantame.
آسپارتام (NutraSweet، Equal).
Neotame (Newtame).
ساخارین (Sweet’N Low).
سوکرالوز (Splenda).
Luo han guo
عصاره های خالص شده برگ استویا
کشورهای دیگر، مانند کشورهای اتحادیه اروپا، گزینه های جایگزین شکر بیشتری نسبت به ایالات متحده دارند که تاییدیه ی استفاده را گرفته اند.

FDA به تولیدکنندگان محصولات اجازه می دهد تا از الکل های قندی مانند سوربیتول و زایلیتول نیز استفاده کنند. این آژانس، الکل های قند را به عنوان افزودنی های غذایی در نظر نمی گیرد.

FDA و آژانس‌های ایمنی مواد غذایی در کشورهای دیگر نیز پیشنهاد می‌کنند که هر روز چه مقدار از یک جایگزین شکر می‌توانید استفاده کنید. این مقدار مصرف روزانه قابل قبول (ADI) نامیده می شود. با توجه به وزن فرد و نوع جایگزین قند مورد استفاده متفاوت است. مصرف روزانه قابل قبول در همه جا یکسان نیست.

به طور کلی، شیرین کننده های مصنوعی در مقادیر محدود برای افراد سالم از جمله افراد باردار بی خطر هستند.

اما جایگزین های شکر را در موارد زیر محدود یا حذف کنید:

اگر با یک بیماری ژنتیکی نادر به نام فنیل کتونوری دارید، غذاها و نوشیدنی های حاوی آسپارتام می توانند منجر به مشکلات جدی سلامتی شوند.
اگر بیماری روده دارید. استفاده از جایگزین های قند ممکن است علائم شما را تشدید کند.
دستورالعمل های غذایی برای آمریکایی ها می گوید که بزرگسالان نباید به کودکان زیر 2 سال جایگزین قند بدهند. به طور کلی، متخصصان باید مطالعات بیشتری را انجام دهند تا بدانند جایگزین‌های قند در درازمدت چه اثراتی بر سلامتی کودکان دارند. اکثر مطالعات به اثرات آن در بزرگسالان پرداخته اند.

اما غلظت های مجاز مصرفی این شیرین کننده ها چقدر است؟

در ادامه به مقدار مصرف 3 نوع از این ترکیبات بیشتر می پردازیم:

ساخارین:

این ماده در دهه های 60 و 70 محبوبیت ویژه ای پیدا کرد و اغلب افراد به منظور رسیدن به وزن ایده آل از آن استفاده می کردند و در اکثر نوشابه های رژیمی موجود بود. با این حال در

سال 1977 ، مطالعات آزمایشگاهی بر روی موش ها نشان داد که ساخارین می تواند خطر ابتلا به سرطان مثانه را افزایش دهد.  با این حال در این آزمایش مشکلی وجود داشت که به موش ها مقداری ساخارین داده می شد که در انسان در طول زندگی  با مصرف صدها قوطی نوشابه رژیمی برابر بود .

همین امر دانشمندان را به بررسی های انسانی بیشتر ترغیب نمود.طبق مطالعات صورت پذیرفته بر روی انسان ، افزایش کلی سرطان نشان داده نشد ، با این حال خطر سرطان مثانه در افراد سیگاری در صورتی که از مقادیر بالای ساخارین استفاده می کنند ، کمی بیشتر نشان داده شد.

مقدار مجاز و بی خطر: مقدار ایمن مصرفی آن 5 میلی گرم برای هر کیلوگرم وزن بدن. است. در صورتی که وزن شما بر اساس واحد پوند است، وزن خود را بر 2.2 تقسیم کنید تا وزن شما به کیلوگرم برسد. بنابراین برای یک فرد 150 پوندی ، 340 میلی گرم ساخارین در روز مجاز می باشد.

آسپارتام

یکی دیگر از شیرین کننده های مصنوعی آسپارتام است که توسط تولید کنندگان به نوشابه های رژیمی ، دسرها ، غلات و بسیاری از غذاها و نوشیدنی ها شیرین اضافه می شود. با این که هزاران مقاله از میزان ایمن بودن این مواد حمایت می کنند اما در مطالعه ی حیوانی جدیدی که بر روی موش ها صورت گرفت ، میزان سلامتی این ترکیب زیر سوال رفت.

طبق این مطالعه که بر روی موش ها در تمام طول زندگیشان صورت پذیرفت نشان می داد که . مصرف روزانه آسپارتام 50 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن در روز است. این مطالعه جدید نشان می دهد که این مقدار ممکن است خیلی زیاد باشد و باید بیشتر از 20 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن باشد.

مقدار مجاز و بی خطر: مقدار مجاز برای انسان 50 میلی گرم برای هر کیلوگرم وزن بدن گزارش شده است. برای یک فرد 150 پوندی ، 3409 میلی گرم در روز بی خطر است. یک قوطی 12 اونسی نوشابه رژیمی حاوی حدود 200 میلی گرم آسپارتام است.

گزارش تکمیلی:  در جولای سال 2023 این ماده بعد از بحث های فراوان پیرامون سلامتی و مجاز بودن استفاده از آن در محصولات غذایی جز مواد محتمل بر سرطان قرار گرفت.

سوکرالوز

سوکرالوز جدیدترین شیرین کننده مصنوعی موجود در بازار است که در بین مردم با نام اسپلندا شناخته می شود. اسپلندا در واقع از شکر ساخته می شود اما با بهینه نمودن آن درصد کمتری از سوکرالوز نسبت به شکر توسط بدن جذب می شود (تقریباً 15 درصد توسط بدن جذب می شود). سازندگان برای اینکه آن را تقریبا غیر کالری کنند ، اتم های کلر را جایگزین برخی از گروه های “هیدروکسیل” طبیعی موجود در مولکول های شکر می کنند.

گرچه ممکن است به نظر سمی برسد ،  اما اینطور نیست. بسیاری از غذاهایی که می خوریم در واقع حاوی کلر هستند و مقدار موجود در اسپلندا نمی تواند کلر زیادی را به رژیم غذایی فرد اضافه نماید. رد محصولاتی که ادعا می کنند صد در صد طبیعی هستند وجود این ماده می تواند ناقص آن باشد. با اینکه برخی تولید کنندگان به مصنوعی بودن سوکرالوز  خیلی اشاره ی مستقیمی نمی کنند و آن را در محصولات طبیعی خود اضافه می نمایند. مقدار مجاز مورد مصرف: 5 میلی گرم برای هر کیلوگرم وزن بدن. برای یک فرد 150 پوندی ، مصرف 340 میلی گرم در روز بی خطر است.

اما چطور بفهمیم چه مقدار در روز مصرف می کنیم؟

برچسب ها را بخوانید تا بفهمید ماست ، آب میوه ها ، پودینگ، نوشابه و… چه مقدار حاوی این ماده است. سعی کنید با دقت در محصولاتی که می خورید، در مصرف انواع شیرین کننده مصنوعی زیاده روی نکنید.

شیرین کننده مصنوعی برای دیابت، خوب یا بد؟

این مواد به عنوان جایگزین های شکر ، به صورت شیرین کننده های کم کالری یا غیر مغذی ، شیرینی قند را بدون کالری ارائه می دهند. این ترکیبات چندین برابر شیرین تر از قند هستند ، بنابراین برای شیرین شدن غذاها مقدار کمتری مورد استفاده قرار می گیرند. به همین دلیل غذاهای تهیه شده با این مواد ممکن است کالری کمتری نسبت به غذاهای ساخته شده با شکر داشته باشند در نتیجه مصرف آن ها در برنامه های رژیمی مورد استقبال قرار گرفته اند.

جایگزین های قند، خودشان به مقدار بسیار اندکی بر میزان قند خون شما تاثیر می گذارند و در غذا های “فری” یا بدون قند موجود می باشند. این محصولات عموما حاوی کمتر از 20 کالری و 5 گرم یا کمتر کربوهیدرات می باشند.با این حال به یاد داشته باشید که سایر مواد موجود در غذاهای حاوی شیرین کننده مصنوعی هنوز هم می توانند بر میزان قند خون شما تاثیر بگذارند. پس از مصرف بیش از حد غذا های فری نیز خود داری نمایید.

توجه:

از پلی ال ها معمولا در محصولاتی با عنوان “مناسب برای بیماران دیابتی” به بازار عرضه می شوند استفاده می شود ، زیرا این محصولات می توانند به اندازه محصولات استاندارد دارای چربی و کالری باشند. مصرف مقادیر زیاد پلی اول مانند شیرین کننده ها می تواند اثر ملین داشته باشد و باعث نفخ و اسهال شود.

کدام شیرین کننده ها برای پخت و پز مناسب هستند؟

انواع مصنوعی به صورت گرانول ، قرص یا مایع موجود هستند. بیشتر آنها را می توان در غذاهای سرد و گرم استفاده شوند ، اما همه ی آن ها برای پخت و پز قابل استفاده نیستند:

آسپارتام در دمای بالا کمی شیرینی خود را از دست می دهد.
سوکرالوز و سولفام-پتاسیم می توانند در پخت و پز استفاده شوند.

فقط توجه کنید که مصرف مقدار کمی از آن ها می تواند شیرین کنندگی زیادی به محصول ببخشد.

این مواد با سایر افزودنی های غذایی مانند سی ام سی (کربوکسی متیل سلولز سدیم) ، زانتان گام ، طعم دهنده ها، اسانس ها ، لسیتین و… سازگار می باشند.

ویدیوی شیرین کننده های مصنوعی را در زیر می توانید مشاهده کنید

---

سوالات متداول:

آیا همه ی شیرین کننده ها برای مصرف پخت و پر در دما های بالا مناسبند؟

بیشتر آنها را می توان در غذاهای سرد و گرم استفاده شوند ، اما همه ی آن ها برای پخت و پز قابل استفاده نیستند: آسپارتام در دمای بالا کمی شیرینی خود را از دست می دهد. سوکرالوز و سولفام-پتاسیم می توانند در پخت و پز استفاده شوند.

در افراد دیابتی این مواد باید به چه شکل مصرف شود؟

از پلی ال ها معمولا در محصولاتی با عنوان “مناسب برای بیماران دیابتی” به بازار عرضه می شوند استفاده می شود ، زیرا این محصولات می توانند به اندازه محصولات استاندارد دارای چربی و کالری باشند. مصرف مقادیر زیاد پلی اول مانند شیرین کننده ها می تواند اثر ملین داشته باشد و باعث نفخ و اسهال شود.

مقدار مجاز مصرف ساخارین چقدر است؟

مقدار ایمن مصرفی آن 5 میلی گرم برای هر کیلوگرم وزن بدن. است. در صورتی که وزن شما بر اساس واحد پوند است، وزن خود را بر 2.2 تقسیم کنید تا وزن شما به کیلوگرم برسد. بنابراین برای یک فرد 150 پوندی ، 340 میلی گرم ساخارین در روز مجاز می باشد

آیا مصرف غذا های بدون قند سبب افزایش قند خون نمی شود؟

جایگزین های قند، خودشان به مقدار بسیار اندکی بر میزان قند خون شما تاثیر می گذارند و در غذا های “فری” یا بدون قند موجود می باشند. این محصولات عموما حاوی کمتر از 20 کالری و 5 گرم یا کمتر کربوهیدرات می باشند.با این حال به یاد داشته باشید که سایر مواد موجود در غذاهای حاوی شیرین کننده مصنوعی هنوز هم می توانند بر میزان قند خون شما تاثیر بگذارند. پس از مصرف بیش از حد غذا های فری نیز خود داری نمایید.

منبع:

Diabetes UK