مواد تشکیل دهنده پاستیل چیست؟ فرمولاسیون پاستیل کدام است؟ در ادامه ی متن که توسط شیمیایی تهران آماده سازی شده است با انواع مواد تشکیل دهنده ی این خوراکی خوشمزه بیشتر آشنا خواهید شد. با ما همراه باشید
پاستیل یکی از تنقلات پر طرفدار در میان کودکان و بزرگسالان است. با این حال اگر بر پشت این محصولات و به قسمت مواد تشکیل دهنده مراجعه کنید نام های مختلفی از مواد ناشناخته مشاهده می کنید که با هر یک در ادامه بیشتر آشنا می شویم.
در پاستیل ها معمولا ژلاتین وجود دارد. این محصولات با کمک اسانس ها و رنگ های مختلف جذابیت های مختلفی برای مخاطب ایجاد می کنند
یکی از دلایل محبوبیت این محصول انعطاف پذیری آن است. برخی از انواع این محصول برای وگان ها هم مناسب است و در برخی موارد می توان با افزودن مولتی ویتامین آن را به محصولی مفید تر تبدیل کرد
سه ماده اصلی تشکیل دهنده ی پاستیل ها : ژلاتین، پکتین و کاراگینان است
ژلاتین
ژلاتین که از حیوانات مشتق شده است، یک ماده پایه محبوب برای شیرینی ها و پودینگ ها است.
در حالی که ژلاتین حاوی مقدار زیادی آمینو اسید است، گیاهخواران و وگان ها هیچ شیرینی یا خوراکی حاوی محصولات حیوانی مصرف نمی کنند. اکثر شرکت ها از ژلاتین برای تهیه شیرینی های صمغی استفاده می کنند، اما همیشه عملی نیست.
پکتین
پکتین یک نشاسته طبیعی است که در برخی میوه ها پیدا می شود. این یک ماده برای ساخت مربا و کنسروها استفاده می شود و خواص ژل کنندگی طبیعی به محصول می بخشد.
دو نوع پکتین وجود دارد و تولید کنندگان بسته به دستور پخت خود بهترین را انتخاب می کنند. استفاده از آن در پاستیل های میوه ای طرفداران زیادی دارد
کاراگینان
کاراگینان یک ماده بحث برانگیز است زیرا گزارش اه نشان می دهد که در صورت مصرف بیش از حد باعث ایجاد اختلالات گوارشی می شود. این ماده از جلبک دریایی قرمز گرفته می شود و در ماست و فرآورده های گوشتی یافت می شود.
دلیل اصلی استفاده سازندگان پاستیل از کاراگینان این است که غذاها را غلیظ و امولسیون می کند و به دلیل آنکه یک ماده گیاهی است، تولیدکنندگان از آن به عنوان جایگزینی برای ژلاتین مشتق شده از حیوانات استفاده می کنند تا محصول ساخته شده در میان وگان ها نیز طرفدار پیدا کند.
سه ماده ای که تا به اینجا به بررسی آن ها پرداختیم مواد اصلی و پایه ی پاستیل ها به حساب می آیند. این محصولات از مواد دیگری نیز بر اساس سلیقه ی تولید کننده نیز تشکیل می شوند.
شیرین کننده ها
از شیرین کننده های مختلفی در ساخت پاستیل ها استفاده می شود. شربت گلوکز، شکر و دکستروز نمونه هایی از موادی هستند که به منظور ایجاد طعم شیرین در این خوراکی خوشمزه مورد استفاده قرار می گیرند. پیرامون سلامتی این مواد بحث های زیادی است. زیرا این مواد به دلیل کالری بالا می توانند برای سلامتی مضر باشند و سبب ایجاد چاقی در افراد شوند. مقدار کربوهیدرات و کالری موجود در پاستیلی که مصرف می کنید را می توانید بر پشت محصول خریداری شده مشاهده کنید.
شربت گلوکز به دلیل بافت صاف و طعم شیرین آن در میان قنادی ها محبوب است. از جمله فواید استفاده از آن می توان به ایجاد ظاهر شفاف و جلوگیری از کریستاله شدن قند ها اشاره کرد.
طعم و رنگ
طعم ها و رنگ های منحصر به فرد برای هر پاستیل وجود دارد، از جمله پرتقال، لیمو، گیلاس، توت فرنگی و تمشک. اما ترکیبات عجیب تری مانند کولا و آدامس نیز استفاده می شود و طرفداران خاص خود را دارد
سیترات سدیم
هر محصول ژله ای که تولید کنندگان تولید می کنند باید خلوص و یکنواختی خود را حفظ کنند. بهترین راه برای رسیدن به این هدف استفاده از سیترات سدیم است.
شما می توانید تری سدیم سیترات را از شیمیایی تهران تهیه نمایید.
اسید سیتریک
سیتریک اسید طعم دهنده ای مهم است و ماندگاری هر محصول صمغی را افزایش می دهد.
فرمولاسیون پاستیل
روش کلی ساخت این محصول به صورت زیر است:
ژلاتین را در آب با دمای 80-90 درجه سانتیگراد قرار دهید و صبر کنید تا مایع شود.
شربت گلوکز را حرارت دهید تا به دمای 120 درجه برسد. پس از ایجاد غلظت مناسب، آن را به مخزن خنک کننده منتقل کنید و با ژلاتین مخلوط کنید.
شربت را داخل مخلوط کن بریزید و با رنگ و طعم دلخواه مخلوط کنید.
مخلوط ژله را به قالب ها اضافه کنید تا شکل دلخواهتان ایجاد شود.
محصولات را به تونل خنک کننده منتقل کنید و حدود 8 تا 12 دقیقه صبر کنید ( این مرحله بسته به اینکه از کدام ماده پایه استفاده شده است، دلخواه می باشد)
در صورت نیاز شیرینی ها را با شکر بپوشانید.
پاستیل ها را به مدت حداقل هشت ساعت در یک اتاق مخصوص قرار دهید تا خشک شود.
سپس محصولات ساخته شده را بسته بندی کنید.
نکته پیرامون خشک کردن شیرینی ها: فقط شیرینی های ژلاتینی باید فرآیند خشک شدن را طی کنند، بنابراین اگر از پکتین یا کاراگینان استفاده می کنید، نیازی به خشک کردن پاستیل ها نخواهید داشت.
